Zachichotała.
- Za bardzo rwiesz się do walki. Lepiej poczekajmy aż obóz wyludni. Wtedy zaatakujemy.

Westchnęła ciężko. Przemieniła się w elfkę, wzięła Aleza za fraki i powiesiła przy najbliżej, w miarę grubej gałęzi.
- Idę rozeznać teren, a Ty tu sobie grzecznie powisisz.
Dała mu do ręki drewniany patyk.
- W przypadku, gdyby zastały Cię tu orki, wydłub im oczy jak zaczną się śmiać.
I odeszła w las, śmiejąc się pod nosem.

Wróciła po godzinie z bukłakiem z wodą i suszonym mięsem. Usmiechnęła się niewinnie i przepraszająco do krasnoluda
- Widzę, że patyk był zbędny. Zdjąć Cię? - zachichotała.

Parsknęła śmiechem i z trudem go zdjęła, dusząc się ze śmiechu z powodu jego miny. Kiedy go zdjęła, objęła się na brzuch, upadła na kolana i śmiała się dalej.
- Wielki wojownik, a nie potrafi sobie z kobietą poradzić... - powiedziała ze łzą w oku.

Zrobiła słodką minę.
-Nie gniewaj się na mnie

Wyszczerzyła zęby w uśmiechu, podeszła i pocałowała go w brodaty policzek.
- Kochany jesteś. - odwróciła się, zmieniła w panterę i pobiegła w dzicz na zwiad.

Biegła zwinnie pomiędzy drzewami, nie zwracając na siebie uwagi tutejszej fauny. W pewnym momencie przecięła drogę trzem orkom, którzy polowali na coś w tej okolicy. Zatrzymała się i spojrzała na nich zaskoczona, a oni na nią z zaskoczeniem i przerażeniem. Natychmiast zrozumiała. Pomylili ją z królem panter. Była większa od większości panter, ale do króla była podobna. Postanowiła to wykorzystać. Zaryczała najbardziej przeraźliwie jak potrafiła. Widząc jak zaczęli się cofać, ruszyła na nich rycząc zaciekle, aż ci uciekli w gęsty las. Zadowolona zakręciła ogonem i ruszyła w dalszy zwiad, zastanawiając się, ile szumu zrobiła wśród orków i panter.